Mensen op Mars

relaas van een manmoedige poging

Als het aan twee Nederlandse ingenieurs ligt, wonen er vanaf 2027 vier mensen op Mars. Dit viertal, dat om de twee jaar versterkt wordt door vier volgende pioniers, zal daar ook sterven, want terugkeren per raket naar aarde is technisch nog niet mogelijk. Toen Joris van Casteren in 2013 hoorde over dit onwaarschijnlijke project, Mars One, was hij direct gefascineerd. Hij begon gesprekken te voeren met de oprichters, talloze kandidaten in binnen- en buitenland, wetenschappers en andere deskundigen. Kolonisatie van de planeet Mars is niet langer een illusie, realiseerde hij zich. Het idealisme en de hoogmoed waarmee het project gepaard gaat verrasten hem zeer. Van Casteren reisde de wereld rond op zoek naar avonturiers die betrokken zijn of willen zijn bij Mars One en naar locaties die een rol hebben gespeeld in het warrige beeld dat door de eeuwen heen van Mars heeft bestaan: van het observatorium in Arizona van Percival Lowell, die kanalen op de planeet meende te zien, tot de burcht buiten Praag waar de roemruchte ontmoeting tussen Johannes Kepler en Tycho Brahe plaatsvond. Mensen op Mars, geschreven in Van Casterens bekende, door verwondering en droge humor gekenmerkte schrijfstijl, is een even komisch als onthutsend boek over een duizelingwekkende doorbraak die ophanden is. Joris van Casteren (1976) was als journalist voor onder meer De Groene Amsterdammer, nrc Handelsblad en Vrij Nederland al bekend om zijn briljante reportages, waarvoor hij het Gouden Pennetje ontving, toen hij in 2008 doorbrak met het geweldige Lelystad, dat de toplijst van de ako Literatuurprijs behaalde. Hierna publiceerde hij de eveneens juichend ontvangen boeken Het zusje van de bruid (2011) en Het been in de IJssel (2013, genomineerd voor de Bob den Uyl-prijs). Over Lelystad: 'Briljant.' DE VOLKSKRANT ***** 'Een van de topauteurs op het gebied der literaire non-fictie.' ATTE JONGSTRA, NRC HANDELSBLAD 'Van Casteren lapt het 'm weer. En wel met zoveel flair, dat ik wou dat ik Joris van Casteren was.' DANIËLLE SERDIJN, DE VOLKSKRANT Over Het zusje van de bruid: 'Een koel geschreven journalistiek-romaneske grensverkenning over een gedoemde relatie met een gedoemde vrouw.' SEBASTIAAN KORT, NRC HANDELSBLAD 'Joris van Casteren schrijft in een strak gestileerde ik-vorm waarin geen druppel wordt gemorst.' HET PAROOL Over Het been in de IJssel: 'Een fascinerend, meeslepend, literair verslag van een uitputtend onderzoek naar een dood been.' NRC HANDELSBLAD ***** 'Iedereen moet dit boek gaan lezen.' JELLE BRANDT CORSTIUS