| Author: | Benn Flore | ISBN: | 9789081206044 |
| Publisher: | Benn Flore | Publication: | November 16, 2011 |
| Imprint: | Smashwords Edition | Language: | Dutch |
| Author: | Benn Flore |
| ISBN: | 9789081206044 |
| Publisher: | Benn Flore |
| Publication: | November 16, 2011 |
| Imprint: | Smashwords Edition |
| Language: | Dutch |
GELUKKIG GESCHEIDEN, de rover beroofd
Het hele leven is één grote regenbui. Je wordt zeiknat. Je krijgt het koud en je kan nergens schuilen.
Mijn naam is Harold. De eerste 65 jaar in de stromende regen heb ik overleefd. Eenmaal gepensioneerd ben ik door de bliksem getroffen. Na 42 jaar huwelijk is mijn vrouw uiteindelijk van mij gescheiden omdat er van mijn AOW werkelijk niets meer te plukken valt. Ook het laatste restje geld heeft ze meegenomen. Wat moet ik als oude man met een onwillige heup? Ik denk niet dat ze nog ergens kunnen gebruiken.
Tot overmaat van ramp ontmoette ik George. In zijn bruine kostuum en veel te glimmende schoenen op de stoep van het gerechtsgebouw. Ook net gescheiden. Luidruchtig huppelde hij naar buiten alsof hij uit de gevangenis was ontslagen. Lomp bonsde hij tegen me op. Hij had kraaloogjes en was een kop kleiner. Sloeg als volslagen vreemde een arm om me heen en zwaaide ongevraagd zijn papieren voor mijn neus. “Na 43 jaar eindelijk vrij!” brulde hij in mijn oor. George huilde van blijdschap.
Ik vertrouwde hem meteen al niet. Je kan het leven niet weglachen.
GELUKKIG GESCHEIDEN, de rover beroofd
Het hele leven is één grote regenbui. Je wordt zeiknat. Je krijgt het koud en je kan nergens schuilen.
Mijn naam is Harold. De eerste 65 jaar in de stromende regen heb ik overleefd. Eenmaal gepensioneerd ben ik door de bliksem getroffen. Na 42 jaar huwelijk is mijn vrouw uiteindelijk van mij gescheiden omdat er van mijn AOW werkelijk niets meer te plukken valt. Ook het laatste restje geld heeft ze meegenomen. Wat moet ik als oude man met een onwillige heup? Ik denk niet dat ze nog ergens kunnen gebruiken.
Tot overmaat van ramp ontmoette ik George. In zijn bruine kostuum en veel te glimmende schoenen op de stoep van het gerechtsgebouw. Ook net gescheiden. Luidruchtig huppelde hij naar buiten alsof hij uit de gevangenis was ontslagen. Lomp bonsde hij tegen me op. Hij had kraaloogjes en was een kop kleiner. Sloeg als volslagen vreemde een arm om me heen en zwaaide ongevraagd zijn papieren voor mijn neus. “Na 43 jaar eindelijk vrij!” brulde hij in mijn oor. George huilde van blijdschap.
Ik vertrouwde hem meteen al niet. Je kan het leven niet weglachen.
