Dwars door Soedan

vriendelijke schurkenstaat aan de Nijl

Sinds 1983 is de sharia er van kracht. En tussen 1991 en 1996 werkte Osama bin Laden er aan de oprichting van Al-Qaeda. De hoofddoek is verplicht, alcohol is verboden. Soedan wordt als terroristenstaat met de nek aangekeken. Het grootste land van Afrika tuimelt bijna onafgebroken van de ene burgeroorlog in de andere: moslims tegen christenen, lichtgekleurde Arabieren tegen zwarte Afrikanen, nomaden tegen boeren. Nadat het zuiden decennialang het toneel was van een bloedige oorlog, woeden nu in de westelijke regio Darfur hevige gevechten. Honderdduizenden doden vallen te betreuren, miljoenen mensen zijn op drift geraakt. Tegelijkertijd zijn buitenlandse bezoekers diep onder de indruk van de Soedanese gastvrijheid. Vrijwel allemaal beweren ze dat bijna nergens ter wereld zulke aardige mensen wonen. Terwijl in andere Afrikaanse landen westerse gasten vaak belaagd worden door opdringerige types die om een gift vragen, is het in Soedan juist de bezoeker zelf die overladen wordt met cadeaus. Hoe valt dit te rijmen? Hoe kan zo'n vriendelijk land tegelijkertijd zo kwaadaardig zijn? Is het de volksaard? Heeft het te maken met de onnatuurlijke grenzen die ooit door de koloniale mogendheden zijn getrokken? Of is het een bewuste strategie van de regerende elite, die alle middelen inzet om zich te verrijken met de opbrengsten van natuurlijke hulpbronnen zoals aardolie. Reizend door Soedan - boven op vrachtwagens, met een boot over de Nijl, op een ezelkar - zoekt Gerbert van der Aa naar antwoorden op deze vragen en laat ons kennismaken met allerlei historische en culturele aspecten van deze vriendelijke 'schurkenstaat' aan de Nijl. 'Babbelend rondlopen is de beste manier om Afrika te leren kennen, Van der Aa lijkt er kampioen in' - Trouw