De opa die een beetje rammelde

Martijn heeft een heel bijzondere opa. Hij is ontzettend handig. Hij kan niet alleen fietsen repareren – dat kan elke opa wel – maar ook horloges, lievelingsschoenen, speelgoed, van alles. Je kan wel altijd goed zien dat het gerepareerd is. Maar dat geeft niet, zegt opa. Opa woont – met oma – in een groot, oud huis met krakende trappen, een geheime schuilplaats en een boomgaard met meer spreeuwen dan appels. Hij heeft een sirene op zijn huis, een geweer onder zijn bed en een reusachtige brandkast, met een brief erop geplakt voor de inbrekers. En hij heeft héél bijzondere tanden en kiezen. Martijn vindt het spannend om bij opa en oma te logeren. Al weet hij soms niet goed of hij opa altijd wel moet geloven.

Recensie(s)

Origineel en speels

‘De opa die een beetje rammelde’ leest uiterst vlot door het originele, speelse taalgebruik en de humoristische beschrijvingen van de contacten tussen Martijn en zijn grootvader.

Recensie Leeuwarder Courant 20-11-1992 door Marja Boonstra

Een serieus verhaal, met een lach en een traan

In ‘De opa die een beetje rammelde’ van Jos Lammers is de ernst en de humor prima met elkaar in evenwicht. Martijn is de hoofdpersoon, negen jaar oud. Zijn moeder is in verwachting, daardoor heeft zij wat minder aandacht voor haar zoon, maar opa vangt dat goed op. Opa heeft een luisterend oor, opa geeft commentaar, opa is de enige die kleinzoon begrijpt, maar opa wordt ook ineens opgenomen in het ziekenhuis. Dan komen alle emoties extra boven die herkenbaar en humoristisch zijn beschreven. Een serieus verhaal, met een lach en een traan. Om voor te lezen heel geschikt al vanaf een jaar of zeven, het verhaal nodigt uit tot praten.

Recensie Wegener Gelderland 6-11-1992 door Marijke Schouw