Willem Van Toorn: 17 books

Willem van Toorn leeft zelf op het land (Haarlemmermeerpolder), en is dus de aangewezen figuur om een cyclus gedichten over het landleven te schrijven. Bij die cyclus, die hij dus inderdaad geschreven heeft, horen foto s (van Theo Baart). Op die foto s wordt de troosteloosheid van het hedendaagse...

Konden we dood maar afwenden, maar op zijn tijd staan we met lege handen. Het merendeel van de gedichten in Bezweringen gaat over onze omgang met de dood. In schitterende, heldere gedichten richt Willem van Toorn monumenten op voor een overleden geliefde, broer, zus, vriend. Wat gebeurt er wanneer...

'Je wist niet waar de woorden vandaan kwamen. Op een dag gebruikte iedereen een nieuw woord alsof het er altijd was geweest. Moffen natuurlijk allang. Tommies. Jappen, toen die met Hitler mee gingen doen en ook nog eens Indië aanvielen, dat van ons was. Eén woord kwam in elk geval van Oom Wim met...

Emanuel Querido, die in 1943 in Sobibor werd omgebracht, had zich meteen na de Duitse inval moeten terugtrekken uit zijn uitgeverij. Onder de niet-joodse medewerkers die het bedrijf voortzetten, was Geert van Oorschot, die als vertegenwoordiger en bedrijfsleider bij Querido werkte. Verborgen boeken...

In 1915 startte boekhandelaar Emanuel Querido zijn eigen uitgeverij. Hij gaf belangrijke schrijvers uit, had bijzondere aandacht voor de vormgeving en begon in 1933 Querido Verlag, waar werk verscheen van schrijvers die Hitler-Duitsland moesten ontvluchten. Vóór de Duitse inval werd een groot deel...

Op 20 mei 2000 ontving Willem van Toorn de A. Roland Holst Penning (met bijbehorend stipendium), een van de voornaamste prijzen die een poëtisch oeuvre in Nederland ten deel kunnen vallen. Het is dus hoog tijd dat er in fraaie vorm een uitgave van dat oeuvre verschijnt een oeuvre dat zich laat lezen...

De stad en het landschap spelen een grote rol in het werk van Willem van Toorn. Zo ook in i>De hofreis, zijn nieuwe dichtbundel. Wie de cycli ‘La città ideale’ en ‘De hofreis’ leest, reist met hem mee over de plattegrond van de stad naar buiten, om daarna terug te keren en thuis te komen – alsof je niet bent weg geweest, terwijl de wereld onherstelbaar is veranderd.

Over De aardse republiek schreef Daniel Billiet in Knack: 'Door zijn onopvallend meesterschap over de taal is Van Toorn in staat om het geringste aan te grijpen om zijn doel te bereiken: even de tijd schijnbaar te overwinnen. En T. van Deel in Trouw: `Van Toorn is een van onze beste dichters.

Haast alle gedichten in Dooltuin roepen landschappen op. Geen natuur; een landschap is het tegendeel van natuur: een deel van de aarde waar mensen geprobeerd hebben de verontrustende chaos van de natuur te beheersen door het bewoonbaar te maken, door er tekens in te zetten, zelfs alleen maar door...

Een stuwmeer dat volloopt, slokt het landschap op, en daarmee het verleden van wie er gewoond heeft. Willem van Toorns grote gedicht Het stuwmeer geeft de ontmoeting weer met iemand aan wie die catastrofe zich voltrekt. Er ontwikkelen zich twee gedachtelijnen, die elkaar en het gedicht in evenwicht...

Herman de Coninck in De Morgen: `Twee keer na elkaar waagt Van Toorn zich aan een onderwerp waarvan hij de uitdaging met al zijn vormvastheid nauwelijks aankan, hij worstelt ermee, gaat onder en komt boven, is bereid te verliezen, en wint. Dat is nogal wat, om mee te maken, zomaar op het blad. Dat...

De Engelse journalist Henry Vettore krijgt als erfenis van zijn Italiaanse oom Angelo de kleine, vervallen villa aan de rivier, ten zuiden van Florence, waar hij als kind vier jaar heeft gewoond. Beslissende jaren: van het begin van de oorlog tot de bevrijding door de Amerikanen. In zijn enige literaire...

W is de hoofdpersoon in de gedichten van De jongenskamer die samen één verhalend gedicht vormen. Het begint in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog en eindigt in de onherkenbaar veranderde wereld van nu – maar wel met een liefdesgedicht. De kamer achter de werkplaats van W’s vader, een kleermaker,...

Weer iets met landschappen Mijn grote liefde voor bewoonde landschappen zal wel te maken hebben met de verrassingen die zij herbergen bij haast iedere boot: autowrakken opgetast aan een meertje van zilver, een paard dat er eerst haast niet was, galopperend voor avondlicht, groter dan de 6 daglonershuisjes met...