Johan Fabricius: 51 books

Avonturenverhaal vol kleur en spanning over de belevenissen van Toontje die, elf jaar oud, van huis wegloopt. Voor hij het weet zit hij op de Koninklijke Kwekelingenschool in Den Haag, waar wezen en jongens uit armenhuizen worden geloosd om te worden opgefokt tot soldaten van koning Lodewijk. Het...

Die hele winter had schilder Rik Bergmans niets dan pech gehad, zijn vriendin Joekie moest dan ook links en rechts op de pof kopen. De portretopdracht bracht ze daarom in de zevende hemel; bovendien viel de bijgesloten foto enorm mee: die vrouw had wel iets. Alles leek voor elkaar, maar als Rik en...

Ik draag dit boek op aan mijn geboorteland Java, dat in majesteitelijke, eeuwige rust boven alle troebelen van bewogen, vergankelijke dagen uitrijst; Aan Java, dat door den glimlach zijner lieflijke en lichte schoonheid alle wonden weer zal heelen en ook ons leed eenmaal in zijn rijke sagenwereld...

Deze novelle ontving een prijs van de Commissie voor de propaganda van het Nederlandse Boek.

Richard (Dick), professorszoon, ontsnapte aan de tirannie van een ijdele, bedillerige vader en een zenuwachtige moeder en trekt er op uit met een hip meisje Mathilde (Mapsje), dat hij op een pop-festival heeft ontmoet. Doel: de Wijze Goeroes van Benares, of wat maar ver weg is van het benauwde en...

“Schöne coralli! Schöne coralli!” roepen reeds van verre de Capreesche visschers, die bij den ingang van De Blauwe Grot op vreemdelingen azen. Rechtop staan ze in hun schommelende bootjes, met één gebruinden knuist ’n roeispaan omvattend, in de andere, opgeheven hand ‘n vochtig brok koraal,...

“Terwijl ik in gedachten door het venster naar buiten keek, zag ik mijn vijfjarig zoontje over het houten tuinhek liggen. Hij was stout geweest, mocht dien middag niet de straat op en onderhield van daarboven op het hek een conversatie met de kinderen en de oudere dames die voorbij gingen. Het woei...

Den eersten keer, dat zich voor Bartje weer de gelegenheid bond, van het werk weg te loopen, zocht hij jonker Zonderstaart op, die voor zijn hol zat, zich koesterend in het late herfstzonnetje. Met 'n minachtend glimlachje om z'n spitsen snoet hoorde de jonker Bartje's verzoek aan: eens wat van de menschen te vertellen.

'Madam? Madam Rosalie? Daar is 'm weer! Meneer Vermeire van de bank!' Zij moest lachen over de diepe zucht waarmee dit nieuws begroet werd. ''k Heb gedaan wat ik kon om 'm weg te krijgen, madam! 'k Hem 'm gezegd dat ge u aan 't kleden waart om uit te gaan. Maar hij kwam tóch binnen! 't Was niet voor...