Georges Simenon: 511 books

Commissaris Maigret staat bekend om zijn feilloze instincten, als iemand die altijd de waarheid boven tafel krijgt. Maar wanneer er in een snikhete zomer vrouwen worden vermoord in de straten van Montmartre, heeft hij geen enkel idee wie de dader kan zijn. Om deze zaak op te lossen, bedenkt Maigret een plan waarmee hij de moordenaar in de val kan lokken.

Tijdens een verblijf in Brussel ziet commissaris Maigret een verdacht iemand. Hij volgt de man en veroorzaakt daarmee onbewust diens zelfmoord. Maigrets schuldgevoelens worden overschaduwd door de vreselijke gebeurtenissen die de man tot zijn wanhoopsdaad hebben gedreven.

10 mei 1940, de nazitanks naderen. De timide Marcel Féron wordt gedwongen zijn zwangere vrouw en jonge dochter in de Ardennen achter te laten en zijn onvermijdelijke lot onder ogen zien. Hij voegt zich bij een groep vluchtelingen, die op weg zijn naar het zuiden. Onder hen bevindt zich Anna, een...

Hector Loursat is al achttien jaar een kluizenaar. Ooit was hij een succesvolle advocaat, maar nadat zijn vrouw hem verliet voor een andere man besloot hij zich aan de wereld te onttrekken. Dan klinkt er op een nacht een pistoolschot in zijn eigen woning. Loursat wordt gedwongen om op onderzoek te gaan in zijn vervallen huis.

De vreemdeling die op een stille plek zonder bagage in de bus stapte, trok de aandacht van alle vrouwen. Ook van de weduwe Couderc, die hem bijna uitdagend aankeek. Het wekte dan ook geen verbazing dat hij even na haar uitstapte en haar inhaalde. Geen man kon haar bang maken en een extra kracht op de boerderij was welkom. Nog voor hij haar aansprak, had ze al besloten hem in huis te nemen.

" Pour Mme Dutrillaut, dont la vie s'écoulait pourtant dans une cuisine trop humide, à faire des prodiges pour nourrir avec un budget trop juste une famille mal portante, il n'y avait rien de plus triste au monde que le sort de son locataire. Et ce, non pas tant parce qu'il vivait seul (on supposait...

" Il a un nom, mais ce nom ne nous regarde pas. Au surplus, pourquoi ne pas l'appeler l'homme en habit, puisqu'il portait le frac quand je l'ai rencontré et qu'il le porte encore, qu'il le portera sans doute jusqu'à la fin de ses jours et que vraisemblablement ce vêtement lui servira de linceul...