Aziz Nesin: 65 books

Hızır, - Dile benden ne dilersin? diye sordu. - Sağlığını, dedim. - Hey avanak, benim sağlığımdan sana ne? dedi. - Öyleyse benim sağlığım, dedim. Hızır, - Para olmayınca, sağlık ne boka yarar hey akılsız!., dedi. İşte o zaman az önce...

"Bilindiği üzre Surnâme, Osmanlılar çağında, evlenme, düğün-dernek, sünnet gibi sevinçli olaylar dolayısıyla, halkın da katılmasıyla yapılan ve bikaç gün süren zengin şölenleri, renkli törenleri, büyük eğlenceleri, olağanüstü gösterileri, bütün bu şenlikleri...

“Hey gidi hey! Vaktiyle atalarımız dünyanın üç kıtasında nal şakırdatıp kılıç sallarken onların torunları bugün oralarda çekiç takırdatıp sokak süpürgesi sallıyorlar. Memlekete döviz kazandırsınlar diye ikimilyon işçimiz yurt dışında... Çok değil, Betül Hanım...

"Ramazan cebinden bisürü resim çıkarır, karıştırır. – Bu benim oğlanın resmi... Bu askerlik hatırası. Bu kimdi Mahmut? – O mu? Şey olacak... Eroin kaçakçısı Duman Ali... Bu da otel faresi Suphi... Resimler birbirine karışmış. Bul şu Fil’i be Ramazan! Mahmut’la...

Günümüzde adını şaire çıkarmış olanların çoğu, şiire saygıları olmadığından şiir yazdıkları sanısını sürdürüyorlar. Şiirin büyük sanat olduğuna inanırım; çünkü biçokları, şair olamadıkları için ünlü ve büyük yazar olmak zorunda kalmışlardır. Bu sözleri...

"– Başmemur çantayı karakola götürdü. Karakol iskele alanında. Ok gibi fırladım. Yüreğim kuş olup ağzımdan fırlayacak. Merdivenleri ikişer üçer atlayıp ilk kapıyı açtım, – Çanta!.. diye bağırdım. Bir çocuğa aşı yapan doktor, –...

"Gülay, – Neler söylüyorsun ağabey, dedi, babamın polisle ne işi olurmuş? Mehpare Hanım, – Şimdi yüreğime inecek, dedi. Öyle bir adam ne yapar da polis tutarmış? Metin korkulu bir sesle, teker teker: – Gazeteler aylardanberi bir Toros Canavarı’ndan...

"Önümüzden bir taksi geçerken cebinden düdüğü çıkarıp fıır fııır öttürdü. Düdüğü öttürmesine, hızla giden taksi döndü geldi, önümüzde durdu. Biz taksiye bindik. İşin şaşılacak yanı, boş arabaya başkaları saldırmadı. Arabada, – Ulan Musa, yoksa...

Ama yedi yaşındaki oğlu Cengiz, -Anne be!... dedi, babamdı vallahi. Babam bugün dükkâna gitmedi ki... Bilâl amcanın kahvesindeydi... Çocuk lafını tamamlayamadan bir çığlık koptu. Esma, Cengiz'in kaba etine bir çimdik basmış, -Yumurcak... Sus... diye haykırmıştı. Kocasının...

... Kafama bir sopa indi ki, şiddetinden ölüyorum sanıp kelime-i şahadet getirdim. Velakin, bu arada fil sinirini de muhtarın beynine indirdim. Namussuz muhtar, gözün procektor muydu a herif, o karanlıkta beni seçip de, "Bildim, sen Korucu Ömer'sin!" demez mi? Muhtarın beni görecek...

Bigün bir sinir hastalıkları uzmanına bir hasta gelir. – Doktor, der, hastayım, hayattan zevk alamıyorum. Açlar aklıma geliyor, yemek yiyemiyorum. Çıplaklar hatırıma geliyor, onlarla birlikte üşüyorum. Her cinayette kendimi suçlu buluyorum. Her katil bıçağının kabzasını...

- Peki ne yemiştin zararlı? - Vallahi anlayamadım ki birader... Zararlı bişey de yemedim. Evde hindi dolması yapmışlardı, ağzına layık, pek de nefis olmuş. Dayanamadım, üç tabak yedim... - Afiyet Olsun... - Acaba hindi dolmasından mı hastalandım? - Hadi canım...   (Tanıtım Bülteninden)  

"Sayın Başkan ve Sayın Yargıçlar Kurulu Üyeleri! İşte ben, yüksek dağlardaki karlara bastıkça ayaklarından “kart-kurt” diye sesler çıkaran Türkmenlere Kürt demiş olduğum ve onların ulusal kültür haklarını savunmuş olduğum için, hiçbir zaman kabul etmediğim sanık sıfatıyla karşınızda bulunuyorum.   (Tanıtım Bülteninden)  

İkinci arkadaşa yaptığım küçük şaka böyle oldu. Tekel aleyhine çok çok ağır bir yazsı yazmıştı. Bu yazıdan üç gün sonra Tekel İdaresi bu arkadaş bir sandık için likör, köpüklü şarap, votka gönderdi. Daha doğrusu o böyle sanıyordu. Kapalı sandığı bize gösterip övündü.   (Tanıtım Bülteninden)