Author: | Abdelkader Benali | ISBN: | 9789029592406 |
Publisher: | Singel Uitgeverijen | Publication: | May 29, 2013 |
Imprint: | De Arbeiderspers | Language: | Dutch |
Author: | Abdelkader Benali |
ISBN: | 9789029592406 |
Publisher: | Singel Uitgeverijen |
Publication: | May 29, 2013 |
Imprint: | De Arbeiderspers |
Language: | Dutch |
Toen Abdelkader Benali aan het begin van de zomer 2006 naar Beiroet vertrok, had hij een duidelijk doel. Hij wilde aan een boek werken én hij wilde Arabisch leren. Dat de werkelijkheid zijn plannen zou doorkruisen had hij niet ingecalculeerd. Het conflict tussen de Hezbollah en Israël mondde in korte tijd uit tot een complete oorlog, waarbij de hele wereld zijn adem inhield. Op 13 juli schreef Benali op de website van Vrij Nederland (www.vn.nl) zijn eerste webblog, onder de titel Het denken is vandaag gestopt. Vanaf die dag heeft hij dagelijks zijn reactie gegeven op de gebeurtenissen om hem heen. Berichten uit een belegerde stad vertelt het verhaal dat de journalistieke bijdragen in dag- en weekbladen niet benoemen. Het is het persoonlijke verslag van een beschouwer. Verrassend, soms pijnlijk mooi; aarzelend, maar ook opstandig. Abdelkader Benali wordt in 1975 geboren in Ighazzazen in Marokko. Vier jaar later verhuist hij naar Rotterdam. In 1996 debuteert hij met de roman Bruiloft aan zee en wint daarmee de Geertjan Lubberhuizen-prijs voor het beste debuut. Benali is schrijver van diverse artikelen, recensies, verhalen en columns voor verschillende tijdschriften en kranten, waaronder Vrij Nederland. Met zijn tweede roman, De langverwachte, wint Benali in 2003 de Libris Literatuur Prijs. Laat het morgen mooi weer zijn is zijn eerste roman bij De Arbeiderspers, waar ook de roman Maxime Feldman en ik zal verschijnen. Het is een maandag zoals alle andere. Winkeliers weigeren hun deuren te openen, de taxi´s zijn nog te slaperig om in de toeterstand te gaan, ik kruip uit bed, neem mijn ontbijt en kijk op mijn horloge. Het is acht uur geweest. Het staakt-het-vuren is ingegaan. Is er stilte rondom mij? Betekent dit dat het verhaal dat ik een maand geleden begon, beëindigd kan worden? Betekent dit dat de mensen hun boeltje, gemoed en zenuwen bij elkaar kunnen rapen om tot de orde van de dag over te gaan?
Toen Abdelkader Benali aan het begin van de zomer 2006 naar Beiroet vertrok, had hij een duidelijk doel. Hij wilde aan een boek werken én hij wilde Arabisch leren. Dat de werkelijkheid zijn plannen zou doorkruisen had hij niet ingecalculeerd. Het conflict tussen de Hezbollah en Israël mondde in korte tijd uit tot een complete oorlog, waarbij de hele wereld zijn adem inhield. Op 13 juli schreef Benali op de website van Vrij Nederland (www.vn.nl) zijn eerste webblog, onder de titel Het denken is vandaag gestopt. Vanaf die dag heeft hij dagelijks zijn reactie gegeven op de gebeurtenissen om hem heen. Berichten uit een belegerde stad vertelt het verhaal dat de journalistieke bijdragen in dag- en weekbladen niet benoemen. Het is het persoonlijke verslag van een beschouwer. Verrassend, soms pijnlijk mooi; aarzelend, maar ook opstandig. Abdelkader Benali wordt in 1975 geboren in Ighazzazen in Marokko. Vier jaar later verhuist hij naar Rotterdam. In 1996 debuteert hij met de roman Bruiloft aan zee en wint daarmee de Geertjan Lubberhuizen-prijs voor het beste debuut. Benali is schrijver van diverse artikelen, recensies, verhalen en columns voor verschillende tijdschriften en kranten, waaronder Vrij Nederland. Met zijn tweede roman, De langverwachte, wint Benali in 2003 de Libris Literatuur Prijs. Laat het morgen mooi weer zijn is zijn eerste roman bij De Arbeiderspers, waar ook de roman Maxime Feldman en ik zal verschijnen. Het is een maandag zoals alle andere. Winkeliers weigeren hun deuren te openen, de taxi´s zijn nog te slaperig om in de toeterstand te gaan, ik kruip uit bed, neem mijn ontbijt en kijk op mijn horloge. Het is acht uur geweest. Het staakt-het-vuren is ingegaan. Is er stilte rondom mij? Betekent dit dat het verhaal dat ik een maand geleden begon, beëindigd kan worden? Betekent dit dat de mensen hun boeltje, gemoed en zenuwen bij elkaar kunnen rapen om tot de orde van de dag over te gaan?