Spelevaren met een sultan

belevenissen van een reiziger in tijd en ruimte

Johan Fabricius heeft heel wat afgezworven in zijn lange leven. In de herfst van 1945 bracht hij samen met de Sultan van Ternate de mare van de bevrijding en van de onvermijdelijke democratie aan de nog argeloze bewoners van de noordelijke Molukken, In het voorjaar van 1946 vertelde Generaal Mac’ Arthur hem dat de Nederlanders het in hun oude kolonie helemaal verkeerd hadden aangepakt.
In Port Lligat vertrouwde Salvador Dalí hem toe dat hij zich met zijn geliefde Gala zou laten invriezen om na 1000 jaren weer op te staan en nieuwe sensationele schilderijen over een verbijsterde wereld uit te storten. Fabricius bericht over de heilige stad Kairoeaan, waar een arische domineesvrouw uit Hitlers Derde Rijk geconfronteerd wordt met een verontrustend voorbeeld van rassenschande. Tijdens de revolutiedagen op Java bevrijdt hij, gesteund door 2 collega-oorlogscorrespondenten en 90 Ghurka’s een belegerd Christendorp; later vist hij forellen in een synthetisch Hollywoods meer; een halve eeuw vroeger ziet hij de dikke koning Foead, vader van de nog dikkere Farouk, in een rijtuig met acht sneeuwwitte schimmels voorbijrijden; daar tussendoor valt hij tijdens een beroemd/berucht PEN-congres in Dubrovnik in ongenade bij Herr Doktor Josef Goebbels.
Hij duikt in een Japans gemengd bad en is er bij als Java’s Japanse opperbevelhebber Yuichiro Nagano in uiterste verlegenheid zijn eeuwenoude samoerai-zwaard loshaakt om het aan de geallieerde overwinnaars af te geven. Hij laat ons kennismaken met Neanderthalers en de geboorte van de kunsten en volbrengt – zij het niet op de schaats – de laatste roemrijke Elfstedentoch; wanneer was dat?