A W Bruna: 912 books

Malko vroeg zich af hoe lang You-Yi de marteling zou doorstaan. Zijn leven hing af van het antwoord. Als hij vanavond niet de trein naar Mandalay nam, zou hij nooit uit Burma wegkomen.

Malko's polsslag verheftigde zich, zijn zesde zintuig waarschuwde hem voor naderend gevaar. Hij keek het restaurant in: de eerste bloemenkoopman probeerde een roos aan een jong stel te verkopen. Op zich niets bijzonders, maar hij gedroeg zich vreemd... Zijn blik was strak op Malko gericht... Op dat...

Op de tast vindt Malko de petroleumlamp en hij steekt hem aan. De dansende vlam geeft genoeg licht om een vreemd schouwspel te onthullen... Hij ziet dat het lemmet van een dolk een flinke scheur maakt in het tentdoek, precies daar waar hij enkele seconden eerder had liggen slapen. Met een zijdeachtig geritsel glijdt de dolk door de stof, en maakt een diepe snee...

Met een angstig gevoel in zijn maag keek Malko de kamer rond. Geen enkele uitgang en niets om zich mee te verdedigen. Plotseling sprong de eerste grote waakhond, met opgetrokken lippen en enorme, vlijmscherpe tanden over de eerste tussenwand. Zijn gele ogen stonden strak op Malko gericht. Achter hem...

'Kom uit uw auto!' zei de soldaat. 'Oké,' antwoordde Phocas, terwijl hij het portier half opende, maar op hetzelfde moment gaf hij gas en reed de soldaat bijna omver. Hij sloot direct het portier en deed het andere op slot. Malko draaide zich om en zag op zijn horloge dat het al kwart over vijf was. Twee soldaten brachten rustig hun kalasjnikovs in gereedheid...

Malko ging weer naar boven, naar zijn kamer en deed de doos open die hij had gekregen. Hij wilde er net zijn hand in steken, toen hij zag hoe een klein, zwart reptiel bliksemsnel overeind kwam. Malko kon nog net de driehoekige kop van een hoornadder herkennen. Het reptiel viel al met wijd opengesperde bek aan...

De 'Slager' ging pal voor Malko staan en haalde een grote dolk uit zijn laars tevoorschijn. Hij zwaaide dreigend met zijn wapen in Malko's richting. 'Ik snijd je hoogstpersoonlijk je ballen af, vuile Tsjeknik!' brulde hij met een dronken stem, terwijl zijn kameraden instemmend joelden.

Malko durfde zich niet te bewegen. Zijn leven hing aan een zijden draadje... Plotseling richtte Khun Sa zich op, onverwacht heftig. Hij was niet erg groot, maar er ging een geweldige kracht van hem uit. Uit zijn op Malko gefixeerde blik sprak een ongelooflijke haat. Zijn rechterhand gleed langzaam...

Geamuseerd liet Malko zijn belangstellende blik glijden over de jonge Kirgizische, die haar rechterhand op zijn bovenbeen liet rusten. De rode lak op haar lange, puntige nagels had een onwerkelijke, metaalachtige glans. Op het moment dat zij haar hand naar Malko's gezicht bracht, werd hij verrast...

Een man dook op uit de Arbat. Hij beet de mannen die Malko omsingelden iets toe. Op datzelfde moment trok een van hen zijn mitrailleur en richtte die op Malko. 'Jij werkt met hen!' siste hij. Malko zag de uitdrukking in zijn krankzinnige ogen en voelde hoe zijn hart in zijn keel bonkte: ze zouden hem doden, en hij wist niet eens waarom...

Luis Miguel Bayamo keek Malko aan. Zijn hand schoof een slip van zijn guayabera opzij en kwam terug met een groot, zwart, automatisch pistool. Hij richtte het wapen op Malko en zei met onaangename stem: 'Hijo de puta , ik schiet je ballen eraf!'. Zijn ogen staarden naar de plek waarop hij wilde schieten en zijn vinger spande zich om de trekker...

Malko kon het wapen dat de vrouw op hem richtte duidelijk onderscheiden. Zonder enige aarzeling strekte ze haar arm en ze bracht het donkere gat van de loop tot op enkele centimeters van zijn borst. 'Verrader', siste ze, terwijl ze de trekker overhaalde. Malko's adem stokte in zijn keel en hij besefte dat hij slechts een fractie van een seconde van de eeuwigheid verwijderd was.

De eerste moordenaar viel hem zwaaiend met zijn scheermes aan. Malko weerde hem af en het lemmet schampte slechts licht zijn onderarm. De man die hem vasthield riep steeds: 'Rápido, Rápido! Geef hem ervan langs!' De tweede moordenaar kwam hem helpen en naderde, zijn commandodolk voor zich uit stekend. Een vlijmscherp lemmet van twintig centimeter lang...

Om zich ervan te vergewissen dat hij leeg was, inspecteerde Malko nieuwsgierig de binnenkant van de Lada. Plotseling deed een stroom adrenaline zijn aderen bijna barsten. Gedurende een fractie van een seconde bleef hij als verlamd staan. Hij keek op zijn horloge, waarna hij in volle vaart richting Donau rende...