Koos Van Zomeren: 7 books

Koos van Zomeren 50 jaar schrijver In dit boek buigt Koos van Zomeren zich over de schrijver die hij toevallig/niet toevallig geworden is, over de mannetjesorchis die toevallig/niet toevallig onder zijn raam is komen staan en over de geschiedenis van een oude soldaat die toevallig/niet toevallig...

In deze verrassende roman maakt Koos van Zomeren, Arbeiderspers-veteraan, in zekere zin plaats voor twee andere auteurs: A.A. Staal en Simon Duyzer. De lezer vraagt zich misschien af: moet ik die kennen? Dit boek geeft het antwoord. Koos van Zomeren (Velp, 1946) debuteerde in 1965 bij De Arbeiderspers...

Hooiberg. Is dat inderdaad een verzameling van ‘louter onvergetelijke bijzaken’? Is het een legpuzzel? Een gemaskerd zelfportret? Of toch een roman? Eén ding is zeker: de teksten op deze hooiberg vormen een kruidig mengsel. Er is humor in dit boek, er is poëzie en wijsheid en oorlog en trouwens...

Koos van Zomeren is een van die zeldzame Nederlandse schrijvers in wier werk natuur en landschap meer als bijzaak zijn. Veelgeprezen bundels als Zomer, Winter, Het eeuwige leven en Wat wil de koe getuigen daarvan. En ook in vrijwel al zijn romans is het (Nederlandse) landschap steeds op de voorgrond...

Koos van Zomeren 50 jaar schrijver Met een nawoord van Xandra Schutte Drie mannen onderweg. Wessel Matser bestudeert het leven. Simon Jorna fotografeert het leven. Otto Stein ondergaat het leven. Ondertussen gebeurt er het nodige. De onthechting en spanningen van expedities naar exotische plaatsen...

Ruim dertig jaar geleden begon Koos van Zomeren over de natuur te schrijven. Zijn eerste natuurverhaal ging over huismussen. Die zijn intussen bijna zeldzaam geworden, maar met de ooievaar en de grauwe klauwier gaat het verrassend goed. Voor weidevogels is de situatie dramatisch, voor riviervissen...

In Alptraum reconstrueert Van Zomeren behoedzaam de gebeurtenissen die leidden tot de dood van borderterriër Stanley. Bijna veertien jaar was deze de vaste sidekick van de schrijver, eigenlijk bij alles wat hij deed, maar natuurlijk vooral op zijn wandelingen, met de voortdurend terugkerende bergwandelingen...