Andreas Palmaer: 1 book

‘We zijn zo klaar,’ zegt een meisje met een onnatuurlijk hoge stem. ‘We moeten even mama bellen.’ Jullie hebben geen moeder, denk ik. En als jullie er een hadden, dan hebben jullie haar vermoord. Ik kijk naar het meisje met de schaar in haar hand. Met een grote grijns op haar gezicht knipt...